ارزیابی روش تزریق دوغاب در لوله‌های دارای Core Tube برای نصب خطوط لوله فراساحلی HDPE با قطر بزرگ
یکی از روش های نصب لوله های دریایی، غرق کردن لوله با روش S-Lay می باشد. در این روش با افزایش وزن لوله به وسیله وارد کردن آب داخل لوله و همچنین به کمک افزودن وزنه های بتنی، لوله به تدریج از یک سمت در دریا فرو می رود و نهایتاً با فرورفتن تدریجی و کامل، در موقعیت مربوطه نصب می شود. در این مقاله به منظور بررسی تأثیر افزایش وزن لوله و کاهش نیروی غوطه وری، روش وزن‌دهی با تزریق دوغاب داخلCore Tubes لوله های پلی اتیلنی با آزمایش‌های خمش در مقیاس بزرگ ارزیابی شده است و نسبت مقادیر اولیه مدول سختی مماس و سکانتی برای لوله‌های دوغاب‌ریزی شده به لوله‌های بدون دوغاب به ترتیب 2/57 و 1/42 به دست آمده است.
یکی از دلایل کاهش مدول سکانتی در مقایسه با مدول مماسی، می‌تواند مربوط به خرد شدن دوغاب در تغییر شکل‌های بزرگ باشد که تأثیر سختی دوغاب بدین ترتیب کاهش می یابد. همچنین، نسبت شعاع خمش به قطر لوله برای لوله‌های دوغاب‌ریزی شده و بدون دوغاب به ترتیب معادل 32 و 34 به دست آمده است، که نشان دهنده تأثیر ناچیز تزریق دوغاب در لوله بر روی این پارامتر است.
نصب خط لوله با استفاده از تزریق دوغاب در Core Tubes لوله‌ها در پروژه با موفقیت انجام شده است و می‌توان آن را به عنوان یک تجربه موفق توصیه کرد. مزایای اصلی این روش عبارتند از: افزایش سرعت نصب لوله ها، عدم نیاز به وزنه های بتنی و در نتیجه وارد نشدن بار موضعی ناشی از این وزنه‌های بتنی، وزن یکنواخت لوله که احتمال شکل گیری دهانه آزاد بین دو تکیه گاه را کاهش می‌دهد، برخلاف استفاده از بالاست بتنی که می‌تواند آن را افزایش دهد.
